Wat zal er als eerste mis gaan?

Een vraag waar ik letterlijk een uur lang over heb gespeculeerd met mama tijdens lunch op Schiphol airport vlak voor mijn vertrek. Laat ik bij het begin beginnen..

Afscheid nemen is niet leuk. Na het behalen van mijn Bachelor en een korte periode van extreme socializing afgelopen week was het toch echt tijd om het vliegtuig in te stappen 9 uur later in Beijing te landen. Ik had twee uur om van vliegtuig te wisselen en volgens de aardige mevrouw op Schiphol hoefde ik mijn bagage niet eens op te halen tussendoor. Helaas was deze lieve mevrouw niet juist. Sterker nog, die ruime twee uur werden er anderhalf, mijn bagage kwam als allerlaatste uit de band rollen en ik moest maar liefst twee keer door douane en toch wel minstens een kilometer afleggen om bij de vertrekhal te komen. Na al dat sprinten, zweten en stressen weet ik vrij zeker dat ik uiteindelijk in precies hetzelfde vliegtuig zat als waarin ik in Beijing ben geland.

Eenmaal in Shanghai zou het allemaal soepel moeten lopen. Ik had een step-by-step uitleg doorgestuurd gekregen van een collega hoe ik vanaf Pudong airport naar mijn hostel moest komen. Perfect! Behalve dat ik ben geland op Hongqiao airport.. Zo moeilijk kan het toch niet zijn, dacht ik.. Op het lijstje stonden: pinnen, simkaart kopen, hogesnelheidstrein naar centrum. Pinnen lukte! Voor een simkaart ben ik nogmaals het hele vliegveld doorgestuurd door medewerkers van het vliegveld die geen Engels kunnen om er vervolgens achter te komen dat ze die helemaal niet verkopen op dat vliegveld. Naar het hostel komen liep ook niet vlekkeloos maar ik zal jullie het gezeur besparen. Er zijn namelijk ook leuke dingen aan China!

Het hostel, ten eerste, was helemaal top. Naast het feit dat ik daar de eerste engels-sprekende chinezen heb ontmoet, waren de andere hostel-gasten erg chill. Ik ben meteen met een groep uit eten geweest en het weekend erop met weer een andere groep gaan stappen.

Over het eten gesproken, wat een geweldig land! Overal en nergens zijn kleine en grotere tentjes te vinden waar je de lekkerste gerechten en snacks kan halen voor een habbekrats. Je zal nooit meer dan 20 RMB (ongeveer 3 euro) kwijt zijn voor een (veel te grote) maaltijd. Etiketten zijn: nooit je stokjes in je eten prikken en nooit je eten opeten. Daar kom je ook lerende wijs achter (zie fotos).

Op zondag heb ik eindelijk een kamer gevonden met 8 buitenlandse studenten en stage-lopenden zoals ik. Het appartement ligt midden in het centrum met een geweldig uitzicht vanaf mijn balkon (zie fotos).

Na dinsdag te zijn geland in Shanghai, was woensdag mijn eerste werkdag op stage. Wat een super leuk kantoor met te gekke mensen en leuke opdrachten. Ik ga hier ontzettend veel leren. De komende dagen zijn er nog vele zaken te regelend voordat ik eindelijk een beetje kan relaxen (visum, registratie van mijn nieuwe kamer, een simkaart, en een bank acount).

Al met al zat deze eerste week bomvol met hectiek, chaos en gewenning aan deze nieuwe cultuur. Maar ik zie mezelf hier echt een leuke tijd hebben voor de komende 7 maanden.

Ik houd jullie op de hoogte!